Opracowanie podstaw nawożenia pomidora szklarniowego w układzie zamkniętym (2007)

Józef Piróg; 23/2005/IG

 

 

Przeprowadzono badania nad pomidorem w szklarni Katedry Warzywnictwa Akademii Rolniczej im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu. Założono doświadczenie jednoczynnikowe w układzie bloków losowanych w czterech powtórzeniach. Czynnikiem badanym były dwa układy: recyrkulacyjny i drenażowy. Produkcję rozsady pomidora odm. Emotion przeprowadzono w multiblokach i kostkach z wełny mineralnej w okresie 1 marca do 16 kwietnia br.

Rozsadę posadzono na matach z wełny mineralnej Pargro, ułożonych na zagonach, w dniu 17 kwietnia br. w zagęszczeniu 2,5 rośliny/m2.W czasie wegetacji dostarczano roślinom pożywkę składającą się z makro i mikroelementów systemem indywidualnego nawadniania kroplowego. Raz w miesiącu pobierano próbki materiału roślinnego do analizy, aby określić stan odżywienia roślin. Ponadto pobierano wodę drenażową przeprowadzając testy mikrobiologiczne na zawartość grzybów i bakterii przed sterylizacją i po. Zbiorów owoców dokonywano średnio co 7 dni od 19 czerwca do 13 listopada br. Zebrane owoce sortowano na klasy zgodnie z normą Unii Europejskiej. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej i oceniono testem Duncana na poziomie istotności λ=0,05.

Na podstawie obliczeń statystycznych wyników stwierdzono wyższe plonowanie roślin w układzie recyrkulacyjnym niż drenażowym. Istotnie wyższe plony uzyskano w plonie ogólnym, handlowym i kl. II. Rośliny w układzie recyrkulacyjnym uzyskały plon ogólny wysokości 26,0 kg/m2 ,handlowy 24,7 kg/m2 i kl. II 8,6 kg/m2 , a w układzie drenażowym odpowiednio: 21,6 kg/m2 ,20,0 kg/m2 i 5,6 kg/m2. Nie stwierdzono istotnych różnic w plonie kl.I, III, IV i V.

Ocena stanu odżywienia roślin i fitopatologiczna wód drenażowych jest w opracowaniu.